مقدمه: در این مقاله اثبات میشود که ایروانی ها (ارامنه جعلی امروزی) دسته ای از مهاجران هند و آریایی بودند که با نسل کشی مردم تورک ارمنی, در ارمنستان باستان ساکن شدند و هیچگونه خویشاوندی با ارامنه واقعی باستان نداشتند و ندارند. در حقیقت ایروانی ها واژه "ارمنی" را بسود خودشان مصادره کرده اند!!!
ایروان نام یکی از اسطوره های دین هندو است و به پیروان آن فرقه, "ایروانی" گویند. پدر و مادر "ایروان" به ترتیب "آروجوان" و "اولوپو" هستند که یکی از صور "ویشنو" خدای بزرگ دین هندو است.
इरावान् سانسکریت ایروان
دسته ای از پیروان آن فرقه هندی یعنی ایروانی ها در گذشته های دور از هندوستان به مناطقی از بالکان در شرق اروپا کوچیدند و بصورت پراکنده زندگی میکردند. این افراد, خودشان را قوم "های" می نامیدند. در سده شش قبل از میلاد این طوایف پراکنده ایروانی (قوم های) بطرف دریاچه وان مهاجرت کردند.
در زمانهای بسیار قدیم حدود 3000 سال قبل از میلاد مصادف با عصر برنز, سرزمینی بود بنام "هوری" که مرزهای آن از شرق رودخانه دجله شروع میشد و به کوههای زاگرس ختم میشد و از شمال هم در بر گیرنده آذربایجان و تا غرب آناتولی امتداد پیدا میکرد. کشور هوری از اجتماع چندین کشور کوچکتر بوجود آمد که همگی به یک زبان واحد سخن می گفتند و از آنرو با همدیگر خویشاوندی داشتند:
کشور کاسی یا کاشی; (دامنه های زاگرس سرزمین قاشقایی ها).
کشور عیلام; (جنوب غربی ایران کنونی).
کشور تورکو: (آذربایجان قبل از ماد).
کشور سوبار: (شمال غرب رودخانه دجله).
کشور هیتی: (آناتولی غربی).
کشور میتانی: (آناتولی مرکزی).
کشور اوارتو; (آناتولی جنوب شرقی).
کشور ماتیین: (آناتولی شمال شرقی).
کشور کاسی: سرزمین "کاسیت" یا "کاسی" یا "کاشی" یا "کاشیت" جزیی از امپراطوری هوری و پایتختش شهر "کوری قال زو" بود. این سرزمین در حاشیه کوههای زاگراس ایران واقع بود. بعدها با کشور عیلام یکی شد. مردم این سرزمین بزبان هوری صحبت میکردند. {منبع:
Schneider, Thomas (2003). "Kassitisch und Hurro-Urartäisch. Ein Diskussionsbeitrag zu möglichen lexikalischen Isoglossen". Altorientalische Forschungen (in German) (30): 372–381}.
کاسی ها (کاشی ها, کاشیت ها) توانستند ارتش قدرتمند "اکد" را در بین النهرین شکست دهند و مدت زمان طولانی بر بابل حکومت کنند.
اسامی بعضی از پادشاهان کاسی ها (کاشی ها) صددرصد تورکی بودند. مانند:
قان داش- یعنی: هم خون, هم نژاد
کارین داش (قارین داش)- یعنی: همزاد
کارا کارین داش (قارا قارین داش)- یعنی: همزاد سیاه وش
کاشیتلی اشو- یعنی اشوی اهل کاشیت
دقت کنید که پسوند "لی" در آخر کاشیت, علامت صفت نسبی در تورکی است. مانند کاشان, کاشانلی. کاشیت, کاشیتلی
اشو نیز یک اسم تورکی است. مانند: اشو زرتشت.
در دامنه های زاگرس از توابع شهرستان "چگن" رودخانه معروف کاشقان (کاشی خان) نیز از نام همین طایفه تورکی منشأ میگیرد. (شبیه واژه "باشقان" یا "باش خان" می باشد).
کوری کال زو: نام پایتخت کشور کاسی (کاشی) بود. این واژه بسیار شبیه واژه تورکی "قوری گول سو" بمعنی (تالاب کم آب) است. (باستان شناسان خارجی در تلفظ اسامی محلی همیشه با مشکل تلفظ صحیح مواجه هستند).
واژه کاشی (کاسی) در جغرافیای امروز در زاگرس زیاد بگوش میرسد. مانند:
رودخانه "کاشقان" (قاشقان) (کاشی خان) در استان لرستان از توابع شهر "چگن".
شهر "کاشی" یا "کاشان" در شمال غرب اصفهان.
محله قاشقایی نشین "کشن" در غرب شیراز. (اخیرا اسم این محله را به "گلشن" عوض کرده اند!!!).
احتمالا واژه "قاشقای" نیز ارتباطی با واژه رودخانه "کاشقان" یا (قاشقان) دارد.
کشور عیلام باستان: در جنوب کشور "کاسی" (کاشی) باستان واقع بود. (جنوب غربی ایران کنونی). پایتختش شهر "شوش" بود. کشور عیلام, کشور "کاسی" (کاشی) را فتح کرد و با هم ادغام شدند. این کشور یکی از درخشان ترین تمدنهای باستانی شناخته شده بشری محسوب میشود.
لباس محلی ایل قاشقایی کاملا شبیه شکل لباس مجسمه های باقی مانده از تمدن کاشی ها و عیلام باستان است.
فردوسی طوسی شهر "شوش" را بصورت "سوس" تلفظ کرده و آنجا را شهر تورکان معرفی میکند. {منبع: لغتنامه دهخدا - مراجعه شود به واژگان: سوس و شوش}.
سوس شهر ترکان بکین آختن -- بدان روی لشکر برون تاختن
کشور تورکو; یعنی آذربایجان قبل از ماد. جزئی از امپراطوری هوری. بنا بر تحقیقات دانشمند شهیر آلمانی, پروفسور "پفلزنر پیتر" حدود 1800 سال پیش از میلاد, سرزمین باستانی "تورکو" در شمالغرب ایران با مرکزیت "اورمیه" که یکی از رقبای بزرگ امپراطوری آشور بود, شکل گرفت.
(Turukki - Turukku - Turukkum)
(به چند صورت تلفظ شده است. تورکی, تورکو, تورکوم)
{منبع:
Pfälzner, Peter. "Keilschrifttafeln von Bassetki plüften Geheimnis um Königsstadt Mardaman". uni-tuebingen.de. University of Tubingen}.
کشور سوبار : یا سوبارتو (در زبان اکدی بصورت شوپیرا تلفظ شده). در شمال غرب رودخانه دجله. جزئی از امپراطوری هوری و مردمش بزبان هوری صحبت میکردند. {منبع:
Assyrian and Babylonian Chronicles, Albert Kirk Grayson, p. 263}.
سوبار یک واژه تورکی است و ترمینولوژی آن بدینصورت است:
سوبار = سو وار = سو + وار. (به سرزمین پر آب گویند).
این واژه در آذربایجان نیز بکار رفته است. مانند:
روستای "ساری سوبار" (ساری سو وار), در حومه ماکو. چشمه ایکه وارد این روستا میشود نیز "ساری سو" نام دارد. (با مقایسه دو واژه "ساری سو" و "ساری سوبار" (ساری سووار) میتوان معنی را درک کرد.
در استان اردبیل نیز شهر معروف "بیله سووار" (بیله سوبار) را داریم.
کشور هیتی: آناتولی غربی. بزرگترین قسمت از امپراطوری بزرگ و قدیمی هوری بود. پایتخت کشور هیتی, شهر "هاتوسا" بود. این کشور بعد از مستقل شدن مورد حمله آشوریان قرار گرفت. آشوریان قسمت بزرگی از این کشور را به اشغال خود درآوردند. بقیه کشور هیتی هم توسط فریگی ها (فریجی ها) که مهاجرانی از بالکان بودند, فتح شد. فریگی ها با بی رحمی تمام, بسیاری از مردم هیتی را از کشور خود اخراج کردند!!! زبان آشوری ها که شاخه ای از زبانهای هند و آریایی بود تاثیر بسیاری بر زبان هیتی ها گذاشت.
برخی از باستان شناسان معتقدند که "هوری ها" بومیان کشور هیتی بودند ولی برخی دیگر از باستان شناسان اعتقاد دارند که هوری ها بعدها در عصر آهن به کشور هیتی مهاجرت کرده اند. خلاصه نظری واضح در این مورد اعلام نشده است. {منابع:
Puhvel, J. (1994). "Anatolian: Autochton or Interloper". Journal of Indo-European Studies. 22 (3 & 4).
Steiner, G. (1990). "The Immigration of the First Indo-Europeans into Anatolia Reconsidered". Journal of Indo-European Studies. 18 (1 & 2): 185–214}.
کشور میتانی: قسمتی از امپراطوری هوری بود. آناتولی مرکزی امروزی. پایتختش شهر "واشوخان" (باشوخان) (باش خان) بود. مردمش بزبان هوری صحبت میکردند. {منبع:
Trevor Bryce (2005). The Kingdom of the Hittites. Oxford University Press. p. 98}.
کشور اورارتو: در جنوب شرقی آناتولی در حومه دریاچه وان قرار داشت. نام قدیم آنجا "بی ان" بود و به مردمش "بی انلی" میگفتند. {منبع:
Urartian Material Culture As State Assemblage: An Anomaly in the Archaeology of Empire, Paul Zimansky, Page 103 of 103-115}.
توجه: پسوند "لی" در آخر واژه "بی انلی" علامت صفت نسبی در زبان تورکی است. مانند: قزوین, قزوینلی
پایتختش ابتدا شهر "ارزاشخون" یا "ارزاشخان" بود و سپس به شهر توشپا" تغییر مکان داد.
کشور "اورارتو" و کشور "تورکو" بر سر دایره حکومتی کشمکش زیادی داشتند و مرزهای بین آندو کشور مرتب دستخوش تغییرات زیادی میشدند. اورارتوها مرتب به کشور "تورکو" حمله کرده و قسمتهایی از سرزمین تورکو را اشغال میکردند و سپس تورکوها خاکشان را پس میگرفتند. جنگهای فراوان بین ایندو کشور مانع از مشخص شدن مررهای دقیق بین آندو کشور میشد. بعدها با ظهور "دیاکو" بنیانگذار امپراطوری "ماد" (آذربایجان باستان), کشور اورارتو" تحت فرمان کشور "ماد" قرار گرفت. {منبع:
Jacobson, Esther (1995). The Art of the Scythians: The Interpenetration of Cultures at the Edge of the Hellenic World}.
ایروانی ها یا بهتر بگوئیم ارامنه جعلی امروزی قصد دارند تا تاریخ تمدن کشور "اورارتو" را به نفع خودشان مصادره کنند. بنابراین در این مقاله بیشتر در مورد همین کشور باستانی "اورارتو" توضییح داده خواهد شد.
کشور ماتیین: شمال شرقی آناتولی امروزی. در مورد این کشور اطلاعات تاریخی اندکی موجود است. هرودت این کشور را در شمال کشور ارمنستان باستان (اورارتو) معرفی میکند و مرزهای آن را چنین توضیح میدهد که از شرق به رودخانه هالیس می رسد و از غرب منشاء رودخانه آراز (ارس) است. رودخانه آراز (ارس) از این کشور سرچشمه می گیرد و بعد از طی مسافتی کوتاه به کشور "ماد" میرسد. منبع:{تاریخ هرودت- جلد اول}.
در زمانهای گذشته, کشورها عمدتا کوچک بودند و هرازگاهی یک پادشاه کشورگشا تعدادی از این خرده کشورها یا (خانات) را تحت فرمان خود در می آورد و بطور موقت یک کشور بزرگ شکل می گرفت و بعد از مدت زمانی, آن کشور بزرگ توسط یک پادشاه همسایه تازه به قدرت رسیده تجزیه میشد و دوباره به کشورهای کوچک (خانات) تجزیه میشدند. کشور بزرگ "هوری" از چند کشور کوچک مانند کشورهای عیلام, کاسی, (کاشی), تورکو, سوبار, هیتی, میتانی,, اورارتو و ماتیین تشکیل می شد.
Hurrians Empire = Elam + Kassite + Turukki + Subartu + Hittite + Mitanni + Urartu (ancient Armenia) + Matiene
خود کشورهای "تورکو" و "اورارتو" از چندین خانات (ولایتهای) کوچکتر تشکیل می شدند. یکی از این خانات بسیار مهم, "خانات مانا" یا (ولایت مانا) بود که در بین دو کشور تازه تأسیس "تورکو" و "اورارتو" واقع شده بود. جنگهای بین دو کشور "تورکو" و "اورارتو", بر سر مالکیت بر سر "خانات مانا" بود. "خانات مانا" متعلق به کشور تورکو بود ولی زمانی هم تحت مالکیت کشور اورارتو درآمد.
یعدها با ظهور دیاکو, بنیانگذار ماد (آذربایجان باستان), خانات مانا دوباره به مالکیت کشور ماد در آمد و کشور اورارتو نیز تحت حاکمیت ماد قرار گرفت.
خانات مانا: این واژه بصور "مانی یا مینی" نیز تلفظ شده. مرزهای این خانات تقریبا مشابه با استان آذربایجان غربی امروزی می باشد. پایتخت خانات "مانا" شهر "ایز یورتو" بود. {منبع: دانشنامه بریتانیکا}.
زبان مردم "خانات مانا" هوری بود. {منبع:
Iranian Identity in Ancient Times Richard N. Frye Iranian Studies, Vol. 26, No. 1/2 (Winter - Spring, 1993), pp. 143-146}.
یورت یا (یورد) در زبان تورکی بمعنای "وطن" است. پس "ایز یورتو" یعنی "وطن ایزها". از آنجا که میدانیم تلفظ واژه های محلی برای خارجیها دشوار است, احمال زیاد می رود که واژه "ایز" همان "آذ" باشد.
لازم بذکر است که نام یکی از ایلخانان معروف خانات مانا, شخصی بود بنام "آذا" که احتمالا با وازه "آذربایجان" ارتباط دارد.
یکی دیگر از ایلخانان معروف مانا,"او آلکی" یا "او هالکی" بود. که یک اسم تورکی است.
این خانات جزیی از کشور تورکو بود ولی بعلت هم مرز بودن با کشور اورارتو, کشمکش زیادی بر سر مالکیت آن بین دو کشور تورکو و اورارتو وجود داشت. زیراکه ایندو کشور در گذشته های دور هر دو جزیی از امپراطوری بزرگ "هوری" بودند ولی بعد از استقلال, کشیدن خط مرزی دقیق بین آنها با دشوار ی روبرو شد.
در زبان تورکی واژه "ار" بمعنی مرد شجاع است که برای نامیدن سرزمین نیز بکار می رود. مانند آغاجاری, که از دو واژه "آغاج" و "اری" می آید. یعنی مردان شجاع بیشه. {منیع: لغات الترک کاشغری}.
در زبان تورکی باستان برای حماسه سازی از اسامی انسانها یا سرزمین ها از واژه "ار" بمعنای "شجاع" استفاده میشده. مانند:
ار + اسلان = ارسلان (مردی به شجاعت شیر).
ار + خان = ارخان (خان شجاع). "ارخان" اسم تورکی بعضا با "ارکان" عربی اشتباه گرفته میشود. "ارکان" در زبان عربی اسم نیست.
ار + زنجان = ارزنجان (شهری در مرز ترکیه و بازرگان)
شهر قاشقایی نشین "ارسنجان" نیز مترواف ارزنجان است. فقط حرف "ز" به حرف "س" بدل شده. (واژه ارزنجان بصور ارسنجان و ازرنگان نیز آمده است).
ار + ساوالان = ارساولان (در فارسی بصورت ارسبلان و یا ارسباران تلفظ شده).
اسامی دیگر مانند: ارتکین- ارتارق- ارتاش- ارشک- ارطغرل- اردوغان و غیره
توجه مهم: اگر دقت نمائید اکثر اسامی در کشور "اورارتو" با پیشوند تورکی "ار" آغاز میشدند. مانند:
ارزاشخون: پایتخت نخست کشور اورارتو. این واژه بصور ارزاشخان یا ارجاشخان نیز تلفظ شده.
اردینی: نام یکی از شهرهای معروف اورارتو.
ارما: نام اولین پادشاه بنیانگذار کشور اورارتو.
ارائلی: بمعنی " شجاع ائل". لقب "ارما" اولین پادشاه اورارتو بود.
ارقیشتی: نام دو تن از پادشاهان اورارتو.
اور ار تور: اور + ار + تور
خوب با علم بر آنکه پیشوند "ار" در زبان تورکی برای حماسه سازی و معرفی شجاعت بکار میرود. اگر بخواهیم برای خانات "مانا" یا "مینی", حماسه سازی کنیم, چه واژه ای در می آید؟
ار + مانا (مینی) = ارمانا , ار.+ مینی = ارمینی (ارمنی)
پس ملاحظه میکنید که واژه های "ارمانا, ارمینی (ارمنی)" کلمات تورکی هستند که برای حماسه سازی از ولایت "مانا" (خانات مانا) مورد استفاده قرار می گرفتند و هیچ ارتباطی با مردم "ایروانی" یا همان قوم "های" ندارد.
چون در گذشته کشورها مرتب در طی جنگها, بزرگ و کوچک میشدند, لذا نامگذاری آنها بمنظور شناخت هویت, بسیار مهم بود و اغلب با اسامی اقوام ساکن آنجا نام گذاری میشدند.
تولد واژه ارمنی (ارمینیا):
گفتیم که جنگهای فراوان بین دو کشور هم نژاد تورکو و اورارتو, بخاطر مالکیت بر سر خانات "مانا" یا "مینی" (ارمانا یا ارمینی) رخ میداد.
وقتیکه کشور اورارتو توانست "خانات مانا" (ارمانا) را به تصرف خود درآورد, برای آنکه آنجا را جزء لاینفک کشور اورارتو اعلام کند تا دیگر کشور تورکو ادعای مالکیت بر "خانات مانا" نداشته باشد, اسم کشورشان را از اورارتو به ارمانا (ارمینی یا ارمنی) عوض کردند.
بنابراین از آنزمان کشور اورارتو با نام "ارمانا" (ارمنی) نیز نامیده شد. (بعدها در زبان یونانی بصورت "ارمینیا" و در زبان پارسیان هخامنشی بصورت ارمنستان تلفظ شد).
نلفظ واژه "اورارتو":
واژه "اورارتو" در کتیبه های کشورهای همسایه بطرق مختلف تلفظ شده که ذیلا توضیح داده میشود.
در کتیبه های آشوری بصورت "اورارتو" تلفظ شده.
در کتیبه های بابلی و اکدی بصورت "اوراشتو" تلفظ شده.
در کتیبه آشوری شلمنصر اول, بصورت "اوراتری" تلفظ شده.
در کتیبه معروف "روسای دوم" که از "دژ بسطام" در شمال آذربایجان غربی کشف شده, بصورت "اورارتور" تلفظ شده. {منابع:
Eberhard Schrader, The Cuneiform inscriptions and the Old Testament (1885), p. 65.
Abram Rigg Jr., Horace. "A Note on the Names Armânum and Urartu". Journal of the American Oriental Society, 57/4 (Dec., 1937), pp. 416–418}.
در کتاب "تطبیق الغات جغرافیایی" اثر اعتماد السلطنه, بصورت "ملت تورانی اورارت" تلفظ شده.
با توجه به اینکه تلفظ یک اسم, همیشه از زبانی به زبان دیگر متفاوت بیان میشود که یک امر طبیعی است, معلوم میشود که تلفظ صحیح در پس غبار تاریخ دفن شده باشد و شاید تلفظ صحیح همان کتیبه مکشوفه در آذربایجان غربی باشد که از خود سرزمین مادری بدست آمده و اورارتور تلفظ شده که در آن کلمه "تور", اشاره به تورک بودن آن طایفه میکند. همانطور که اعتماد السلطنه نیز در کتاب جغرافی خودش, مردم "اورارتو" را با ملیت "تورانی" معرفی کرده.
در تمام تلفظ های گوناگون از "اورارتو" در زبانهای مختلف, یک چیز مشترک است و آن پیشوند "اور" است که در زبان "سومری" بمعنای "سرزمین مقدس" است.
واژه "اور" در زبان سومری بمعنی شهر یا سرزمین مقدس است. در گذشته اغلب سرزمینهای مقدس با واژه "اور" نامگذاری میشدند.
مثال:
اورشلیم (اورسلیم): شهر مقدس یهودی ها و قبله نخست مسلمانان.
اور: زادگاه مقدس حضرت ابراهیم (ع)
اوروک: شهر مقدس سومریان در بین النهرین
اورمی (اورمیه): زادگاه مقدس زرتشت.
(توجه: املای "اورمیه" صحیح است و املای "ارومیه" کاملا غلط است).
اور + ار + تور = اورارتور. یعنی "سرزمین مقدس شجاعان تور".
معنی واژه "هوری":
در بعضی از زبانها, اگر اسامی با حرف "ه" شروع شوند, میتوان حرف "ه" را تلفظ نکرد.
مثال در زبان تورکی: هالک =آلک= اولک (یعنی خلق).
مثال در زبان فرانسه: در زبان فرانسه حرف "ه" در واژه های "هوپیتال" بمعنی بیمارستان و "هلیکوئیدال" بمعنی مارپیچ, تلفظ نمی شود و کلمات مذکور, بصورت "اوپیتال" و "الیکوئیدال" تلفظ میشوند.
مثال در زبان اکدی باستان: در کتیبه های اکدی باستان, واژه "ارمینیا" بصورت "هارمینیا" نوشته شده است.
خب با این حساب, واژه "هوری" را می توان بصورت "اوری" نیز تلفظ کرد. همانطور که قبلا نیز توضیح داده شد, واژه "اور" در زبان سومری بمعنای " شهر یا سرزمین مقدس" است. و مشابه این واژه در اندرون امپراطوری هوری نیز بکرارت استفاده شده. مانند: اورارتو - اورمیه.
پس سررمین "هوری" (اوری) یعنی سرزمین مقدس.
زبان مردم اورارتو چی بود؟
از سرزمین اورارتوها کتیبه های زیادی با خط میخی و چند کتیبه با الفبای هیروگلیف مصر باستان کشف شده اند و زمانی گمان می رفت که شاید زبان مردم اورارتو شبیه زبان مصر باستان باشد, اما بعد از رمز گشایی محتوای کتیبه ها معلوم شد که زبان اورارتوها هیچ ارتباطی با زبانهای "سامی", "هند و اروپائی" و "آفرو آسیایی" ندارد, بلکه این زبان جزء زیر شاخه های زبان "هوری" محسوب میشود. {منبع: دایرت المعارف آکسفورد.
The Oxford Encyclopedia of Archaeology in the Near East - Page 292 by Eric M. Meyers, American}.
ایگور دیاکانوف خاورشناس معروف, میگوید که زبان "اورارتویی" جزء زبانهای "هند و اروپایی" نبوده بلکه به زبانهای قفقازی شبیه بود. {منبع:
Pre-history of the Armenian People. I. M. Diakonoff}.
دانشمند معروف آلمانی, پروفسور "فریتز هومل" می گوید: زبانهای قفقازی (غیر از گرجی) و غرب آسیایی مانند: غرب ایران, بین النهرین, عیلام, شرق آناتولی (یعنی اورارتو) همگی جزء زبانهای "اورال آلتایی" بودند و هیچ ازتباطی با زبانهای "سامی" و "هند و اروپایی" نداشتند. {منبع:
Hommel, Fritz (1884). "Die sumero-akkadische Sprache und ihre Verwandtschaftsverhältnisse". Zeitschrift für Keilschriftforschung (in German). 1: 161–178, 195–221, 323–342}.
لازم بذکر است که زبان تورکی نیز جزء زبانهای "اورال آلتایی" محسوب میشود و شباهت زبان "اورارتویی" و دیگر کشورهای عضو امپراطوری هوری با زبان تورکی انکار ناپذیر است.
زوال پادشاهی ارمنستان یا اورارتو توسط ایروانی ها
در سده هفت قبل از میلاد, پادشاهی اورارتو یا (ارمنستان) با کیمیرها (مردمانی از بالکان) وارد جنگی بسیار ویرانگر شدند. کشور اورارتو بسیار ضعیف شد. بدنبال آن, سکاها و مادها بر کشور اورارتو حاکم شدند. جنگهای داخلی باعث تضعیف بیشتر پادشاهی اورارتو شد که در نهابت در سده شش قبل از میلاد, پادشاهی اورارتو یا (ارمنستان) رسما منقرض شد. {منبع:
Chahin, M. (2001). The Kingdom of Armenia: A History. Psychology Press. p. 107. ISBN 978-0-7007-1452-0}.
در طی جنگهای داخلی, بسیاری از شهرهای اورارتو (ارمنستان باستان) توسط اقوام مهاجر (ایروانی ها) که شورش کرده بودند به آتش کشیده شد. این اقوام (ایروانی ها) توانستند با نسل کشی مردم بومی باعث انقراض پادشاهی ارمنستان (اورارتو) شوند و در نهایت حکومت پادشاهی خودشان یعنی "ایروان دونی" را بر پا کنند.
در سال 590 قبل از میلاد, پادشاهی ارمنستان (اورارتو) رسما منقرض شد و بدنبال آن حکومت "ایروانی دونی" یعنی (ارامنه جعلی امروزی) بر آن سرزمین حاکم شد. {منبع:
Van de Mieroop, Marc. A History of the Ancient Near East c. 3000 – 323 BC. Cornwall: Blackwell, 2006, p. 205. ISBN 1-4051-4911-6}.
ایروانی ها, خودشان را قوم "های" (هایاک بصورت جمع) می نامیدند. بنابراین بعد از فتح سرزمین ارمنستان (اورارتو), اسم آن دیار را گذاشتند "های ستان". یعنی سرزمین "های". (ستان یک واژه هند و آریایی بمعنی سرزمین است. مانند: هند و هندوستان).
چون ایروانی ها, یعنی قوم "های" سرزمین ارمنستان را فتح و ساکن آنجا شدند, بنابرابن آنها نیز "ارمانا" (ارمنی) نامبده می شدند. تاریخ نویسان یونانی کماکان واژه "ارمینیا" و پارسیان کماکان به آن سرزمین "ارمنستان" میگفتند!!! این در حالی بود که خود ایروان ها, یا قوم "های" در گذشته حتی یکبار خودشان را ارمنی معرفی نکرده اند. اما امروزه به قصد مصادره خاک ارمنی ها , خودشان را ارمنی می نامند!!! هرچند که ادعای آنها هیچگونه دیرینگی ندارد.
حکومت پادشاهی ایروانی ها یا همان قوم "های"
گفتیم که در سده شش قبل از میلاد اولین حکومت پادشاهی ایروانی ها یا همان قوم "های" در کشور ارمنستان (اورارتو) شکل گرفت. نام این سلسله پادشاهی, "ایروان دونی" یا (یروان دونی) بود که از نام مؤسس آن سلسله بنام "ایروان اول ساکاواکیاتس" گرفته شده بود. {منبع:
The Cambridge History of Iran Volume 3: The Seleucid, Parthian and Sasanid Periods, Part 1. Cambridge University Press. p. 510
چنانکه قبلا نیز ذکر شد, واژه "ایروان" یک اسم هندی است و نام یکی از خدایان دین هندو می باشد. در کشور هندوستان رسم است که فرزندان پسر را با اسامی خدایان دین هندو نامگذاری کنند. مانند: کریشنا, شیوا, راما, ایروان, آسور و غیره.
واژه "ایروان دونی" از دو قسمت "ایروان" و "دون" تشکیل شده. در زبانهای هند و آریایی پسوند "دان" یا (دون) در معنی اسم مکان است. {منبع: لغتنامه دهخدا}.
مانند: کاهدان (کاه دون), آتشدان (آتش دون), ناودان (ناودون), شمعدان (شمع دون), جامه دان (جامه دون), خوک دان (خوک دون), مرغدان (مرغ دون).
بنابراین "ایروان دون" یا "ایروان دان" بمعنی محل سکونت مردم ایروان است.
Yervanduni = Երվանդունի
بعد از ظهور سلسله "ایروان دونی" نام آن کشور به "هایستان" یعنی (سرزمین قوم های) عوض شد. اما کشورهای همسایه کماکان واژه "ارمینیا" (ارمنستان) را برای نامیدن آن سرزمین استفاده میکردند.
مثال: برای درک بهتر, در نظر بگیرید وقتی که کشور شوروی شکل گرفت, مردم آنزمان ایران کماکان واژه قدیمی"روسیه" را برای نامیدن آن سرزمین بکار می بردند.
قوم "های" حکومت پادشاهی خود یعنی "ایروان دونی" را بر روی خرابه های تمدن "اورارتو" (ارمنستان باستان) ساخت, همانگونه که آشوریان نیز حکومت خودشان را برای روی خرابه های تمدن باستانی سومرها بنا کردند.
امروزه مردم ایروان یا همان قوم "های" (ارمنه جعلی امروزی) سعی میکنند که تمدن باشکوه "اورارتو" (ارمنستان باستان) را بنام خودشان مصادره کنند!!! هرچند که برای ادعایشان حتی یک منبع معتبر تاریخی, تکرار میکنم حتی یک منبع معتبر تاریخی ندارند و تنها منابع آنها مقالات آبکی مجلات معاصر خودشان است.
از وقتی پادشاهی "هایستان" (ایروان دونی) تأسیس شد, آن کشور بصورت ساتراپ (مستعمره) اداره میشد و هیچوقت از خود استقلالی نداشت. کشور "هایستان" به ترتیب زمانی, ساتراپ کشورهای; ماد, پارس, یونان, ایران (دوره ساسانی), اعراب, عثمانی و روسیه بوده است.
گفتیم که ایروانی ها اسم کشور تازه فتح شده را از ارمنستان به "هایستان" عوض کردند, ولی کشورهای همسایه کماکان به آن کشور "ارمنستان" میگفتند. زیرا برای همسایه ها مهم نبود که پادشاهان ارمنستان (اورارتو) سرنگون شده و کولی های مهاجر ایروانی بر آن کشور حاکم شده اند.
در شهر ایروان کنونی, پایتخت ارمنستان کنونی در قفقاز, نام یکی از خیابانهای معروف شهر را پادشاه "ارقیشتی" گذاشته اند!!! این نامگذاری بدو علت جعل تاریخ محسوب میشود.
1. بخاطر آنکه در زمان پادشاه ارقیشتی اول و حتی ارقیشتی دوم, مهاجران ایروانی هنوز به کشور ارمنستان باستان (اورارتو) نیامده بودند.
2. پادشاهان "ارقیشتی اول" و "ارقیشتی دوم" از مردم اورارتوی باستان بودند (تورک بودند), که توسط مهاجران جدید یعنی ایروانی ها (ارامنه جعلی امروزی) نسل کشی شدند. دودمان پادشاهان ارقیشتی توسط مهاجران ایروانی منقرض شد.
متأسفانه ایروانی ها (ارامنه جعلی امروزی) قصد مصادره تاریخ "ارمنستان باستان" یعنی "اورارتو" راادارند!!
اعتراف خود ایروانی ها به مهاجر بودن در کشور اورارتو (ارمنستان باستان):
در مورد اینکه مردم ایروانی یا همان قوم "های" در کشور اورارتو (ارمنستان باستان) مهاجر بودند و بومی نبودن, منابع بسیاری موجود هستند ولی جالب آنست که خود منابع ایروانی ها (ارمنه جعلی امروزی) نیز به آن حقیقت اذعان میدارند.
در "دایرت المعارف ارمنی" اذعان میدارد که اجداد قوم "های" (ارامنه جعلی امروزی) از مهاجران فریگی بودند که از جنوب بالکان به کشور اورارتو (ارمنستان) مهاجرت کردند و ابتدا فقط در غرب کشور بعنوان اقلیت ساکن شدند. {منابع:
Armenian Soviet Encyclopedia. 1986, vol. 12, pp. 276–283.
Samuelian, Thomas J. (2000). Armenian origins: an overview of ancient and modern sources and theories. Iravunq Pub. House}.
دلایل خویشاوندی زبانهای تورکی و هوری:
توجه: زبان هوری (اورارتوی) باستان دقیقا مانند تورکی امروزی نبوده, بلکه از خویشاوندان تورکی باستان محسوب میشود زیرا زبان تورکی در طی هزاران سال متحمل تغییرات و تکامل گسترده ای بوده است. پارامترهایی که خویشاندی دو زبان تورکی و اورارتویی باستان را اثبات میکنند دو چیز هستند. اول; لغات مشترک بین ایندو زبان. دوم; گرامر بسیار شبیه هم.
مثال: در کتیبه های اورارتویی, واژه "اوشما", قدرت معنی شده است. در حالیکه در تورکی امروزی واژه "اوشما" (اوچما تلفظ کلاسیک) بمعنی "اوج گرفتن" است که هم در معنای "پرواز" و هم "اوج گرفتن قدرت" بکار می رود.
مثال دیگر: در کتیبه های اورارتویی واژه "قال" بمعنی "دژ" بکار رفته که در تورکی امروزی بصورت "قالا" تلفظ میشود.
مثالی دیگر: در کتیبه های اورارتویی واژه "آته" بمعنای "پدر" است در تورکی امروزی "آتا" تلفظ میشود.
مثالی دیگر: اسامی بعضی از پادشاهان کشور اوراراتو (ارمنستان باستان) صددرصد تورکی بودند. مانند: ارمانا (ارمنی), ارئلی , او آلکی (او هالکی), ارقیشتی. ختن لو: ختن نام طایفه ای تورک در اوراراتو یود. "لو" در زبان تورکی علامت "قومیت" است. مانند "شاملو", "باهارلو", "اینانلو".
مثالی دیگر: در زبان هوری (اورارتویی) نیز مانند زبان تورکی, برای حماسه سازی و اظهار شجاعت از واژه "ار" بمعنی "مرد شجاع" به کرات استفاده شده است.
در کتیبه های بجا مانده از تمدن اورارتو اسامی اغلب مناطق جغرافیایی تورکی هستند.
چند مثال:
باتمان سو: (نام چشمه ای در اورارتو) به فارسی "خروار آب" معنی میدهد.
خاتینی: (نام یک منطقه). در فارسی خاتونی تلفظ میشود.
آلا گوز: (نام منطقه ای در مرز کشور تورکو و اورارتو) به فارسی "چشم خوش رنگ" معنی میدهد.
ارزشخون: (ارزاشخان یا ارجاشخان), پایتخت نخست کشور اورارتو.
خود واژه اورارتو (اور ار تور)
ایشکو گولی: گول به معنی دریاچه است. "ایشکو" ممکن است همان "ایشیک" بمعنای "نورانی" باشد. که در آنصورت معنی میدهد "دریاچه نورانی".(با علم بر آنکه باستان شناسان خارجی اغلب در تلفظ واژه های محلی در زبانهای دیگر مشکل دارند).
اردکلو پرتاک: منطقه ایکه طایفه اردک لو ساکن آنجا یود. "لو" علامت قومیت است.
جالب توجه است که تورکان ایل بیچاقچی در استان کرمان هم طایفه ای دارند بنام "خؤروز لو". یعنی طایفه خروس.
مثال گرامری: هر دو زبان تورکی و هوری (اورارتوی) از دسته زبانهای اتصالی هستند. اما زبان ایروانی ها, یا همان قوم "های" (ارامنه جعلی امروزی) جزء زبانهای هند و اروپایی است.
مثال دیگر: در زبان تورکی واژه "برای" بصورت "فتحه" یا حرف "ا" در آخر اسم آورده میشود. ماننده "قزوین ه", "تبریزه" یعنی "برای قزوین", "برای تبریز".
در کتیبه های اورارتویی بارها آمده: "آلودیری ه" یعنی "برای آلودیری ", که دقیقا گرامر تورکی است.
مثال دیگر: علامت صفت نسبی در زبان تورکی "لی" و در زبان فارسی "ی" است که در آخر اسم می آیند
مانند. "قزوین" و "تبریز" که صفت نسبی آنها در زبان تورکی بصورت "قزوین لی" و "تبریز لی" و در زبان فارسی بصورت "قزوینی" و "تبریزی" ساخته میشوند.
همانطور که قبلا توضیح داده شد به مردم کشور اورارتو, "بی انی لی" میگفتند. می بینیم که علامت صفت نسبی هم در زبان تورکی و هم در زبان هوری (اورارتویی) پسوند "لی" است.
مردم کشورهای مستقل شده از امپراطوری هوری همگی همزبان و خویشاوند بودند, که از قضا امروزه هم مردم آن جغرافی همزبان هستند و بزبان تورکی صحبت میکنند.مانند:
عیلام و کاسی (کاشی) سرزمین قاشقایی ها
تورکو: (ماد باستان), آذربایجان امروزی.
سوبار, میتانی, هیتی, ماتیین و اورارتو (ارمنستان باستان): آناتولی امروزی (ترکیه کنونی).
توجه: دقت نمائید با توجه به وسعت بسیار زیاد امپراطوری هوری طبیعی است که در آن کشور پهناور, اقلیتهای قومی نیز وجود داشتند, همانطور که امروزه نیز اقلیتی از مهاجران "هند و آریایی" در این پهنه جغرافی ساکن هستند و زندگی میکنند.
هرودت مردم اورارتو را "آلا رودی" نامیده است. که با واژه تورکی "آلا یوردی" بسیار شبیه است. شاید واژه "آنا دولی" هم تحریف شده واژه فوق باشد. (با علم بر آنکه واژه های تورکی توسط اروپائیان کمی متفاوت تلفظ میشوند).
زبان شناسان بسیاری اثبات کرده اند که زبان هوری (اورارتوی) از خویشاوندان تورکی باستان بوده است. مانند: " پروفسور فریتز هومل", "پروفسور هامل فریز", "پروفسور آغاسی اغلو ". "پروفسور محمد تقی زهتابی".
زبان ایروان ها یا قوم "های" چی بود؟!
تا قرن بیستم زبان ایروانی ها یا (ارامنه جعلی امروزی), جزء زبانهای هند و آریایی همردیف زبان پارسی طبقه بنده میشد ولی امروزه بخاطر تعصب مسیحی گری توسط غربیها, این واقعیت انکار میشود و زبان ایروانی ها یا (ارمنه جعلی امروزی) را جزء زبانهای هند و اروپایی طبقه بنده میکنند!!!
در دانشنامه ایرانیکا, زبان ایروانی ها یا قوم "های" (ارامنه جعلی امروزی) جزء زبانهای هند و آریایی هم خانواده زبانهایی مانند "پارسی" و "زازا" طبقه بنده شده و مینویسد که اسامی مکانهای موجود در کشور "اورارتو" (ارمنستان) حتی خود واژه "ارمنی" در قالب زبانهای هند و آریایی مانند زبان "ارامنه جعلی امروزی" و "پارسی" نمی گنجد و زبان اورارتویی جزیی از زبانهای مشابه با پارسی و یا ارامنه امروزی نمی باشد.
Some scholars believe that the ethnonym "Armina" itself and all other names attested with reference to the rebellions against Darius in the Satrapy of Armenia (the proper names Araxa, Haldita, and Dādṛšiš, the toponyms Zūzahya, Tigra, and Uyamā, and the district name Autiyāra) are not connected with Armenian linguistic and onomastic material attested later in native Armenian sources, nor are they Iranian, but seem related to Urartian.
{منبع:
Schmitt, R. "ARMENIA and IRAN i. Armina, Achaemenid province". Encyclopædia Iranica. Retrieved 2012-09-03}.
لازم است بدانیم که زبان امروزی ایروانی ها یا (ارامنه جعلی امروزی), ملغمه ای از زبانهای گوناگون مانند; یونانی, هندی, گرجی, روسی, تورکی, عربی و لاتین است!!! و اگر لغات بیگانه را از زبان ارامنه امروزی کم کنیم, دیگر لغتی برای صحبت کردن نخواهند داشت!!! این واقعیت نشان میدهد که ایروانی ها (ارامنه جعلی امروزی) نتوانسته اند زبان اجدادی خودشان را حفظ کنند!!! مضحک ابنجاست که با این نیم زبان مخلوط خودشان به توهمات فرو رفته و قصد رمز گشایی کتیبه های باستانی بسود خودشان را دارند!!!
دلایل ارمنی نبودن قوم "های" یا ایروانی ها;
1. ایروانی ها یا همان قوم "های" (ارامنه جعلی امروزی) در منابع تاریخی خودشان, هرگز واژه "ارمنی" را بکار نبرده اند و به خودشان "های" و به سرزمینشان "های ستان" میگفتند.
2. زبان ایروانی ها یا همان قوم "های" (ارامنه جعلی امروزی) جزء زبانهای هند و اروپایی است ولی در کتیبه های باقی مانده از ارمنستان باستان, چنان اثبات میشود که زبان ارامنه باستان جزء زبانهای اتصالی (اورال آلتایی) بوده. {منبع:
Hommel, Fritz (1884). "Die sumero-akkadische Sprache und ihre Verwandtschaftsverhältnisse". Zeitschrift für Keilschriftforschung (in German). 1: 161–178, 195–221, 323–342}.
3. اسطوره های باستانی ایروانی ها یا همان قوم "های" (ارامنه جعلی امروزی) شبیه اساطیر باستانی هندی هاست, که تعلق این مردم را به هندوستان اثبات میکند.
بعنوان مثال: ایزد بانوی آناهیت در میتولوژی ارمنی دقیقا مشابه ایزد بانوی آناهیتا در میتولوژی هندی و پارسی است. {منبع:
Kavoukjian, Martiros Armenia, Subartu and Sumer [8] Montreal. (1987) pp. 71-72
مثالی دیگر: ایزد بانوی خورشید در میتولوژی قوم "های" (ارامنه امروزی) که "آرق" یا "آرک" نام دارد, دقیقا مشابه ایزد بانوی هندی است که "آرکا" نام دارد. {منبع:
Martirosyan, Hrach Origins and historical development of the Armenian language [1](2014) pp
مثالی دیگر: خدای سه گانه در میتولوژی قوم "های" (ارامنه امروزی) یعنی"شیوی" مشابه خدای سه گانه "شیوا" در میتولوژی هندی است. {منبع:
Encyclopædia of Religion and Ethics, ed. James Hastings, vol. 1, 1908
مثالی دیگر: خدای "میهر" در میتولوژی قوم "های" (ارامنه امروزی) مشابه خدای "مهر" در میتولوژی پارسی و مشابه خدای "میترا" در میتولوژی هندی است.
Mihr - Mehr - Mitra
{منبع:
Encyclopædia of Religion and Ethics, ed. James Hastings, vol. 1, 1908
مثالی دیگر: خدای "تیور" در میتولوژی قوم "های" (ارمنه امروزی) مشابه خدای "تیر" در میتولوژی پارسی و مشابه خدای "تیشتریا" یعنی خدای خرد, در میتولوژی هندی است.
Tiur - Tir - Tishtrya
{منبع:
Encyclopædia of Religion and Ethics, ed. James Hastings, vol. 1, 1908
مثالی دیگر: ایروان در میتولوژی هندی نام یک خدای مهم است. ایروان در تمدن قوم "های" (ارامنه امروزی) نقش هویتی دارد.
کلمه "ایروان" یک واژه هندی است و ایروانی ها یعنی"قوم های" (ارامنه جعلی امروزی) برای نامیدن پایتخت جعلی شان در سرزمین قفقاز از آن استفاده میکنند. نام قدیمی شهر ایروان, "چوخور سعد" بود که یک اسم تورکی است. در زمان فتحعلی شاه قاجار که روسها قصد داشتند آذربایجان شمالی را از ایران جدا کنند, این واژه را رایج کردند!! هرچند که تورکان آذربایجان واژه "چوخور سعد" را بکار می بردند, روسها و ایروانی ها (ارامنه جعلی امروزی) سعی داشتند با نامیدن آن شهر به اسم "ایروان" برای خودشان در خاک آذربایجان تاریخ سازی کنند!
البته تشابهات زیادی بین میتولوژی ایروانی ها (ارامنه جعلی امروزی) و میتولوژی هندی و حتی پارسی وجود دارند که بیانگر ریشه یکسان اجدادی هند و آریایی آنهاست.
نسل کشی مردم کیلیکیه (در آناتولی غربی) توسط ایروانی ها:
در زمان جنگهای صلیبی, کلیسای کاتولیک به مردم آناتولی که مسلمان شده بودند, اعلام جنگ داد. پاپ با فتوای بازپس گیری زمینهای مقدس مسیحیان از مسلمانان, مانند فلسطین (بیت الحم زادگاه حضرت عیسی مسیح در فلسطین واقع است) مقدمه آغار جنگ را رقم زد. پاپ بدینگونه ادعا کرد, کوه مقدسی که کشتی حضرت نوح بر روی آن فرود آمده و در کتب تورات و انجیل, "آرارات" نام دارد, همان سرزمین اورارتو است و متعلق به مسیحیان می باشد!!! این ادعای واهی و بدون سند باعث شد که افکار ضد اسلامی اروپاییها بر علیه مسلمانان آناتولی تحریک شده و آماده جنگ شوند. صلیبیها به آناتولی حمله کردند, اما با واکنش تورکان سلجوقی مواجه شدند. زیرا تورکان سلجوقی برای کمک به مسلمانان در خاورمیانه (سوریه و عراق) و آناتولی, با صلیبیها وارد جنگ شدند.
ایروانی ها یا همان قوم "های" که سرزمین ارمنستان یا به قول خودشان سرزمین "هایستان" در حومه دریاچه وان را اشغال کرده و ساکن آنجا شده بودند, از حمایت گسترده صلیبیها برخوردار بودند, اما از ترس یورش اردوی سلجوقی, از کشور "هایستان" (ارمنستان باستان) فرار کردند و به سرزمین "کیلیکیه" در جنوب غرب آناتولی که در تصرف بیزانسهای صلیبی بود, مهاجرت کردند و با نسل کشی وحشیانه مردم بومی"کیلیکیه" توانستند یک حکومت پادشاهی جدید در ساحل مدیترانه برقرار کنند. ایروانی ها اسم کشور تازه فتح شده را "کیلیکی هایاک" گذاشتند. {منبع:
A History of the Crusades, vol. II. Kenneth M. Setton (ed.) Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 1962, pp. 630–631}.
کیلیکیه کجاست؟
نام قدیم "کیلیکیه", خانات "کیزو وانتا" بود که قسمتی از کشور بزرگ "هیتی" در آناتولی غربی در ساحل دریای مدیترانه واقع بود. در سال 1200 قبل از میلاد یک گروه از "مهاجمان دریانورد" به این خانات تورک نشین, حمله کرده و آن خانات را از کشور "هیتی" مستقل و تحت مالکیت خود در آوردند. به احتمال زیاد این مهاجمان از اقوام هند و آریایی بودند, زیرا گمان میرود که واژه "کیلیکیه", لاتینی شده واژه "کلکته" شهر معروف هندوستان باشد
.
توجه کنید که ایروانی ها بازهم مایل نبودند اسم کشور تازه تأسیس خودشان را "ارمنستان" بنامند!!! زیرا از "ارمنی ها" که در واقع دشمنانشان بودند تنفر داشتند و حاضر نبودند واژه ارمنستان را بکار بردند و اینبار اسم پادشاهی تازه تأسیس خودشان را "کیلیکی هایاک" گذاشتند.
در اینجا ذکر 3 نکته اساسی واجب است:
1. پاپ چگونه اثبات کرد که کوه آرارات همان سرزمین اورارتو است؟؟!! آیا تشابه لفظی (آنهم اندک) بین دو کلمه "آرارات" و "اورارتو" دلیل کافی بر ادعای او بود؟؟!!
2. تمام ادیان ابراهیمی مانند: یهودیها, مسیحیها و مسلمانان به ماجرای کشتی حضرت نوح اعتقاد دارند. پاپ چگونه ادعا کرد که کوه آرارات متعلق به مسیحیها است؟؟!! سند و گواه او چی بود؟؟
3. کوهی که امروزه در مرز شمال شرق ترکیه "آرارات" نام دارد, در آن زمان توسط تورکها, کوه "آغری داغی" نامیده میشد و جالبتر آنکه مردم ایروانی یا همان قوم "های" آنرا کوه "ماسیس" می نامیدند. ملاحظه می کنید که حتی خود مردم ایروانی (ارامنه جعلی امروزی) نیز آن کوه را آرارات نمی نامیدند. پس پاپ چگونه ادعا میکند که نام آن کوه آرارات بوده؟؟!! آنچه که بسیار جالب توجه می باشد, ذکر این نکته است که ایروانی ها(ارامنه جعلی امروزی) حتی امروزه نیز به آن کوه, "ماسیس" می گویند و واژه آرارات را بکار نمی برند!!!
برخی از تاریخ پژوهان غربی در راستای تعصب مسیحی گری (پان کریستین) بزور میخواهند واژه "آرارات" را به دامن تمدن ایروانی ها (ارامنه جعلی امروزی) بدوزند و بدون داشتن هبچگونه منبع معتبر فقط با تکیه بر پروپاگاندا, برای "ایروانی ها" تاریخ سازی کنند!!!
اکنون ببینیم آرارات یعنی چه؟
در کتاب انجیل به تقلید از کتاب تورات در فصل "آفرینش" (جنسایز) اشاره به کوهی میکند که کشتی حضرت نوح بر روی آن فرود آمد و آن کوه "آرارات" نامیده شد. {منبع: انجیل, فصل آفرینش (جنسایز) آیات 6 الی 11}.
اما نام کوه مذکور در قرآن "جودی" ذکر شده است. {منبع: قرآن کریم, سوره هود, آیه 44}.
اینکه آرارات چه معنی میدهد بماند بعدا توضیح میدهم. ابتدا به چند نکته مهم توجه نمائید:
1. گفتیم که کوه مذکور در زبان تورکی "آغری داغی" و در زبان ایروانی ها (ارمنه جعلی امروزی) "ماسیس" نمام دارد و ارامنه هرگز واژه "آرارات" را بکار نبرده اند.
2. پیروان هیچکدام از ادیان ابراهیمی (یهودیان, مسیحیان, مسلمانان) امروزی دقیقا نمی دانند کوهی که کشتی حضرت نوح بر روی آن فرود آمد (آرارات یا جودی) کجاست.
3. ماجرای "طوفان نوح" مشابه میتولوژی سومرها (بین النهرین باستان) تحت عنوان حماسه "گیل قمیش" و میتولوژی هندی ها تحت عنوان حماسه "منو" است. افسانه هایی که میتوانند در درک ترمینولوژی واژه ها بما کمک کنند. چه در افسانه هندی و چه در افسانه سومری صحبت از یک سیل عظیم میشود که تمام جهان را فرا میگیرد و نسل بشر و حیوانات در حال انقراض قرار میگیرند ولی خداوندان با کمک افراد برگزیده خودشان و با کمک یک کشتی غول پیکر نسل بشر و حیوانات را نجات میدهند. در این افسانه ها نیز کشتی ناجی برفراز کوه بلندی فرو می‌نشیند.
این افسانه ها بمراتب قدیمی تر از ادیان ابراهیمی هستند. اما آنچه جالب است, اسامی کوهها در این دو میتولوژی است.
در میتولوژی سومری, کشتی قهرمان ماجرا یعنی "گیل قمیش" بر فراز کوهی بنام "ماشو" فرود می آید. و در افسانه هندی کشتی قهرمان ماجرا یعنی "منو" بر روی یک ماهی کوه پیکر بنام "ماتسیا" (ماتسیس) فرود می آید.
ماشو: کوهیکه در افسانه های سومری کشتی "گیل قمیش" بر روی آن فرود آمد, همان کوه "میشو" در غرب تبریز واقع است. در کتیبه های گیل قمیش می نویسد که کوه "ماشو" هم ارتفاع با دیوار بهشت است. در اعتقاد مسیحیت, باغ بهشت همان پردیس (پردیز) یا "تبریز" است. (برخی از محققان مسیحی اعتقاد دارند که باغ "پارادایز" (باغیکه آدم و حوا) در آنجا زندگی میکردند همان "پردیس" یا "تبریز" است).
در لغتنامه دهخدا در معنی واژه "پردیس" مینویسد: "پردیس یا پارادئز" در زبان "مادی" (آذربایجان باستان) بمعنی باغ و بستان است. {منبع لغتنامه دهخدا}.
ماتسیا (ماتسیس): ماهی کوه پیکری که کشتی "منو" در افسانه های هندی بر روی آن فرود آمد, مشابه واژه "ماسیس" است که در زبان ایروانی ها (ارمنه جعلی امروزی) به کوهی گفته میشود که کشتی حضرت نوح بر روی آن فرود آمد. پس ملاحظه میکنید که واژه "ماسیس" در زبان ایروانی ها (ارامنه جعلی امروزی) از میتولوژی هندی گرفته شده است و هیچ ارتباطی با سرزمین "اورارتو" در حومه دریاچه وان ندارد. تشابه دو واژه "ماسیس" و "ماتسیا یا (ماتسیس) غیر قابل انکار است و این نکته بار دیگر بر تشابهات میتولوژی هندی و ایروانی ها (ارامنه جعلی امروزی) صحه میگذارد.
آرات یا آراتا به چه معناست؟
آرات یا آراتا; نام منطقه ای بسیار مهم و مذهبی در تمدن سومریان در بین النهرین. این منطقه حاصلخیز, غنی از طلا, نقره و جواهر لاجورد بود. در اعتقاد سومریان, سرزمین آرات تحت کنترل الهه "اینان" قرار داشت. بعدها آشوریان و بابلیها نیز به این این الهه اعتقاد پیدا کردند و به آن "اشتار" میگفتند {منبع:
Cohen (1973) p. 55 notes: "Aratta became a epithet for "abundance" and "glory"}.
الهه اینان: در اعتقاد سومریان الهه بهشت (الهه آسمان) بود که بر سرزمین آرات حکومت میکرد. سمبل این الهه یک هلال ماه با ستاره هشت پر بود.
توجه نمائید که در پرچم جمهوری آذربایجان نیز هلال ماه و ستاره هشت پر, اشاره به این الهه تورکان باستان دارد. واژه"اینان" در زبان تورکی بمعنی "ایمان" است.
در کتیبه های "گیل قمیش" حماسه باستانی سومریان, داسنانی مشابه طوفان نوح وجود دارد (البته بمراتب قدیمی تر از ادیان ابراهیمی). در این میتولوژی میگوید; در اثر بارش باران شدید, سیلاب همه جهان را فرا میگیرد و سرزمین مقدس "آرات" نیز زیر آب فرو میرود, گیل قمیش قهرمان ماجرا, با کمک یک کشتی چوبی نسل حیوانات و انسان را از معرض انقراض نجات میدهد....
توجه نمائید: نه تنها ماجرای طوفان نوح و کشتی ناجی نوح شبیه میتولوژی گیل قمیش می باشد, بلکه واژه "آرارات" نیز که در کتب تورات و انجیل آمده برگرفته از واژه "آرات" سومری میباشد.
معنی واژه آرات: در آذربایجان برای آبیاری زمینهای کشاورزی از دو روش استفاده میشود.
1. اگر حجم آب چشمه کم باشد, از تکنیک "کرت بندی" استفاده میشود. زمین زراعی را به قسمتهای کوچک تقسیم میکنند و به نوبت آب چشمه را وارد کرتها (کردی) میکنند.
2. اگر حجم آب چشمه زیاد باشد, دیگر لازم نیست کرت بندی و اتلاف وقت صورت بگیرد. آب چشمه یا رودخانه را مستقیما وارد زمین زراعی میکنند و تمام زمین زراعی زیر آب فرو میرود. به اینوع آبیاری در زبان تورکی, روش "آرات" گویند.
در حماسه گیل قمیش نیز از آنرو به آن سرزمین "آرات" گفته میشد, زیرا تمام آن سرزمین زیر آب فرو رفته بود که در زبان تورکی اصطلاحا "آرات" گفته میشود.
در کتب تورات و انجیل در توصیف طوفان نوح مینویسد که تمام جهان را آب فرا گرفته بود. بعد از گذشت ده ماه آب شروع به فروکشی کرد و از "وسط" سیلاب (آرات) قله کوهی نمایان شد که کشتی نوح بر روی آن فرود آمد. در زبان تورکی واژه "آرا" بمعنی وسط است.
وسط: بمعنی "آرا" - سیلاب: یعنی "آرات"
وسط سیلاب = آرا + آرات = آرارات
پس اثبات میشود که واژه تورکی "آرات" در معنی "سیلاب" از میتولوژی "گیل قمیش" وارد داستان طوفان نوح شده, و وقنی میگوید که از "وسط سیلاب" قله کوه نمایان شد, (آرا + آرات), واژه "آرارات" تورکی شکل میگیرد.
پس جناب پاپ واتیکان بهتر بود قبل از آنکه, بدون سند و منبع, کوه "آغری داغی" را الکی کوه "آرارات" بنامد و جنگهای خونین صلیبی راه بیندازد, اندکی مطالعه میکرد تا متوجه میشد که بر طبق افسانه‌های سومریان, سرزمین "آرات" (آرارات) در بین النهرین قرار دارد و تشابه لفظی اندک در دو واژه "آرارات" و "اورارتو" اتفاقی میباشد.
نسل کشی تورکان ارمنی در اورارتو توسط توسط ایروانی ها
در مقاله توضیح داده شد که ایروانی ها با نسل کشی مردم تورکان ارمانا (ارمنی) در ارمنستان باستان (اورارتو) توانستند حکومت پادشاهی خودشان یعنی "ایروان دونی" را برپا سازند و اسم کشور را نیز از ارمنستان به هایستان" عوض کردند.
نسل کشی تورکان آذربایجان چنوبی در فاجعه جیلولیق توسط ایروانی ها
در اثنای انقلاب مشروطه در ایران (چند سال قبل از جنگ جهانی اول) ایروانی ها (ارمنه جعلی امروزی) با نقشه انگلستان و همکاری آشوری ها و اکراد کوهستان قندیل, به شهرهای اورمیه, خوی و ساوج بلاغ (مهاباد جعلی) حمله کرده و تعداد زیادی از تورکان آذربایجان غربی را نسل کشی کردند به امید آنکه بتوانند کشور جدیدی بین ترکیه و آذربایجان جنوبی ایجاد کنند.
خوشبختانه با مقاومت کم نظیر مردم اذربایجان جنوبی و کمک ژنرال انور پاشا فرمانده ارتش عثمانی, نقشه شوم شیطانی دشمن شکست خورد و مردم آذربایجان بعد از تحمل تلفات و خسارات فراوان, پیروز شد. {منبع: تاریخ هیجده ساله آذربایجان- احمد کسروی}.
نسل کشی تورکان آذربایجان شمالی در قفقاز توسط ایروانی ها با کمک روسیه
در اثنای جنگ جهانی اول, کشور روسیه با جمع آوری چریکهای ایروانی که در فاجعه جیلولیق در آذربایجان جنوبی شکست خورده بودند, به آذربایجان شمالی حمله کرده و با نسل کشی تورکان شهر باکو, آن شهر را به تصرف درآورده و پرچم خودشان را بالا بردند. خوشبختانه با مقاومت مردم آذربایجان شمالی و کمک ژنرال انور پاشا فرمانده ارتش عثمانی, نقشه شوم دشمن بار دیگر شکست خورد و ایروانی ها مجبور شدند از شهر باکو فرار کنند. {منبع: تاریخ هیجده ساله آذربایجان- احمد کسروی}.
متأسفانه در پایان جنگ جهانی اول که با شکست و تجزیه کشور عثمانی همراه شد, ایروانی ها با کمک ارتش روسیه به خانات "چوخور سعد" حمله کرده و بعد از نسل کشی تورکان آن خانات, تواستند قسمتی از خاک آذربایجان شمالی را به تصرف خود درآورند و اسم سرزمین تازه تاسیس خودشان را "خانات ایروان" نامیدند.
نسل کشی تورکان "زنگه زور" توسط ایروانی ها با کمک ارتش شوروی
بعد از تشکیل کشور شوروی, ایروانی ها با کمک روسها, تورکان ولایت زنگه زور , یکی از ولایات آذربایجان شمالی (نیمه جنوبی کشور ارمنستان کنونی) را نسل کشی و پاکسازی قومی کردند و به کشور "خانات ایروان" ضمیمه کردند و اسم سرزمین جدید را "هایستان" نامیدند.
نسل کشی تورکان خوجالی در جنگ قره باغ توسط ایروانی ها
بعد از فروماشی شوروی و استقلال کشورهای ناحیه قفقاز, در سال 1992 ارتش کشور هایستان (ارمنستان جعلی امروزی) با پشتیبانی ارتش روسیه به یکی از شهر های آذربایجان شمالی بنام خوجالی از توابع قره باغ حمله کرده و تمام مردم آن شهر اعم از کودکان و زنان بدون سلاح را نسل کشی میکنند!!! خبرنگاران بین المللی از آن جنایت وحشتناک فیلم و عکس و دیگر مدارک کافی تهیه کرده اند. ایروانی ها با کمک ارتش روسیه, توانستند قره باغ و پنج شهرستان اطراف آن مانند خوجالی را به اشغال نظامی خود درآوردند!!! نسل کشی خوجالی را میتوان وحشتناک ترین جنایت و نسل کشی عصر معاصر نامید.
مصادره واژه ارمنی و ارمنستان بسود ایروانی ها!!!
بعد از اتمام جنگ جهانی اول, با کمک تئوریسین های مسیحی اروپایی مانند فرانسوی ها و روسها, مردم ایروانی برای اولین بار در تاریخ , دعای ارمنی بودن کردند و با این جعل تاریخ درصدد مصادره تاریخ درخشان"اورارتو " (ارمنستان باستان) برآمدند تا برای اجدادشان افتخارات تاریخی (ولو جعلی) بسازند و از طرفی دیگر شاید بتوانند با بافتن اینگونه جعلیات, سرزمینهای از دست داده در آناتولی را از ترکیه بگیرند. جالب توجه است بدانیم ایروانی ها در صورتی این ادعای مسخره را مطرح می کنند که در کتب درسی, کماکان به کشور خودشان هایستان می گویند!!!
سرقت ادبی, هنری, فرهنگی تمدن تورکان آذربایجان توسط ایروانی ها
اگر در کشورهای غربی, شخصی یک پاراگراف متن از کتابی, یا یک قطعه کوتاه از یک موسیقی را سرقت ادبی, هنری کند, او را به جرم نادیده گرفتن حق مالکیت معنوی به دادگاه کشانده و جریمه سنگینی میکنند. اما همین کشورهای غربی با سکوت معنا دارشان به کشور "ارمنستان جعلی" چراغ سبز نشان میدهند و ایروانی ها نیز با طمع و ولع بی نهایت, بسیاری از غذاهای محلی, موسیقی و رقص فولکلور آذربایجانی را بسود خودشان سرقت میکنند و کسی جلو دار آنها نیست!!!!
نسل کشی تورکان ارمنستان باستان (اورارتو), نسل کشی تورکان هیتی باستان, نسل کشی تورکان آذربایجان جنوبی (جیلولیق), نسل کشی تورکان آذربایجان شمالی در اواخر جنگ جهانی اول, نسل کشی تورکان زنگه زور در طی جنگ جهانی دوم, نسل کشی تورکان خوجالی بعد از فروپاشی شوروی توسط ایروانی ها (قوم های), اثباتگر مظلومیت ملت تورک و جنایتکار بودن قوم ایروانی را دارد. اما سکوت معنا دار بعضی از کشورهای غربی در راستای تعصب مسیحی گری (پان کریستین) بسیار تأسف بار است!!!
