ابوالفضل ائلچی بی، سمبل راه آزادی آذربایجان جنوبی تا آذربایجان یکپارچه

"امیدوارم روزی برسد که مرا در تبریز محاکمه کنند" و "به امید دیدار در ساوالان"، امروز روز تولد صاحب این سخنان سرنوشت ساز ؛ابوالفضل ائلچی بی ؛ است. بزرگمردی که سرنوشتش با سرنوشت شمال و جنوب آذربایجان گره خورد. سیاستمدار بزرگ آذربایجان واولین رئیس جمهور جمهوری آذربایجان شمالی که بعد از استقلال در سال1991 با رای مردم انتخاب شد و بالاتر ازتمام اینها شخصیتی فوق سیاست که عاشق سرزمین و ملتش بود و در طول سالهای مبارزه خود و حتی زمانی که در بالاترین مقام اجرایی ، یعنی مقام رئیس جمهوری بود ،جنوب آذربایجان را جدا از آذربایجان ندید و به خاطر همین سیاستش در حمایت از ملتش در آذربایجان جنوبی بیشترین مجازات ها را متحمل شد.

بدون شک مرحوم ابوالفضل ائلچی بی، برای مبارزان و فعالان راه آزادی آذربایجان جنوبی فقط در یک "شخصیت تاریخی "خلاصه نمیشود چرا که ایشان در بالاترین مقام اجرایی یک کشور تازه مستقل ،استقلال و آزادی را برای تمامی ملت خود نه فقط در آذربایجان شمالی بلکه در آذربایجان جنوبی تحت استعمار حکومت مرکزی ایران یک "حق"میداند ،حقی که از به زبان آوردن آن در بالاترین مقام سیاسی یک کشور تازه استقلال یافته هیچ ابایی ندارد . حقی که ائلچی بی ملتش را شایسته آن میدانست ،از این حق دفاع کرد و بی هیچ منتی ،بیشترین مجازات ها و هزینه ها را متحمل شد:حق آزادی و استقلال آذربایجان جنوبی.

درک وی از سیاست در دفاع از این حق به شیوه رایج سیاستمداران ترسو"هنر دروغ گفتن"نیست . وی از قدرتی که از عشق به ملت و وطنش ، آذربایجان یکپارچه میگیرد قدم در راهی برمیدارد که هر سیاستمدار و رهبری را جسارت آن نیست. جسارت ایستادن در براب منافع یکی از قدرت های برتر جهان یعنی روسیه، و یک حکومت ماجراجو چون ایران که شهره ظلم و اختناق و جنگ و ترور در جهان است.

جسارتی که به قیمت ساقط شدن وی از قدرت سیاسی که با رای ملت به دست آورده بود، توسط یک کودتا و تبعید و سالها دور نگه داشته شدنش از حق حضور در صحنه رسمی سیاست شد ،اما جای او را در تاریخ آذربایجان و جهان ترک به عنوان لیدری مبارز و عاشق وطن و ملتش تا ابد تثبیت کرد. رهبری بی بدیل که خورشید بی غروب راه مبارزان آزادی آذربایجان جنوبی اسیر، است و مقامی که نصیب هر سیاستمدارو مبارزی نمیشود. وی حق قدرتی را که از عشق به ملت و وطنش میگرفت با جسارت و لیاقتی بزرگ ادا کرد.

وی مشکلات و استعمار و اشغال تحمیل شده بر آذربایجان جنوبی را نه از دید استعمارگران بلکه با چشم ملتش نگریست . برای وی یکپارچگی خاک آذربایجان ایده آلی است که به هیچ قیمتی حاضر به انصراف از این ایده آل نیست و این ایده آل نقطه آغاز مبارزه اش است. ایده آل وی یکپارچگی ملت-خاک آذربایجان است و وی این ایده آل را ضامن آینده ای روشن و قدرتمند برای ملت یکپارچه ترک آذربایجان میداند. بی هیچ شبهه ای از آنجا که وی در مبارزه خود چه در مقام ریاست جمهوری آذربایجان شمالی چه در دوره تبعید ، حاضر به گذشت از حقوق ملت آذربایجان جنوبی نبود، روحی تازه در حرکت ملی آذربایجان دمید و مبارزات وی نقطه عطفی در حرکت ملی آذربایجان جنوبی شد. وی در بیشتر شدن اعتماد به نفس مبارزان ملت آذربایجان جنوبی در مبارزه برای آزادی نقشی بینظیر دارد.

تاریخ محتشم ما، ملتمان را با صدای مرحوم ابوالفضل ائلچی بی به خسته نشدن از مبازه و عادت نکردن به اسارت استعمار فرا میخواند.صدایی که میگفت" حق ما به اندازه ای نیست که دشمنان و استعمارگران سرزمینمان تعیین میکنند ، حق ما آن آزادی و حق تعیین سرنوشتی است که تمام ملت های آزاده جهان لایق و صاحب آن هستند".

وی به ما یاد آوری کرد که ما قدرت گرفتن این حق راداریم و این حقیقتی است که اکر بخواهیم میتواند سرنوشتمان باشد.

مطرح کردن گفتمان سیاسی "حرکت ملی آذربایجان جنوبی" "آذربایجان یکپارچه" در بالاترین مقام سیاسی-اجرایی کشور آذربایجان شمالی موجب هجمه اتهامات و تهدید های بیشماراز طرف قدرت ها و سیاستمدارهایی شدکه به قیمت نادیده گرفتن استعمار آذربایجان جنوبی توسط حکومت مرکزی ایران برای منافع خود در کنار این استعمار ایستاده بودند وبرای منافع خود به راحتی سرنوشت ملت آذربایجان جنوبی را با حکومت مرکزی ایران معامله میکردند .

در برابر تمام این دلالان رهبری از آذربایجان تازه استقلال یافته سینه سپر کرده بود. در برابر تمام این هجمه ها وی از هیچکس برای دفاع از این ایده آل ملی اجازه نگرفت زیرا او بالذاته مبارزی مستقل بود که منشا قدرتش عشق به ملت و خاکش بود.او آنقدر برای ملتش ارزش قائل بود که تحمل پذیرش و عادی شدن این اسارت را نداشت و این را در مواضع و هزینه هایی که متحمل شد اثبات کرد.

وی با هوشیاری یک رهبر ایده آلیست و جسور مقامی را که بواسطه مبارزات خود و رای اعتماد ملت آذربایجان شمالی صاحب آن شده بود نه برای اهداف کوتاه مدت بلکه برای ترسیم آینده ای روشن برای یکپارچگی آذربایجان به کار گرفت. در طول تاریخ تمام لیدرهای سرنوشت ساز و بزرگ برای ساختن آینده ای روشن برای ملت خویش سینه خود را سپر بلای ملت کرده اند و بیشک بزرگترین نیروی حرکت یک ملت اسیر برای رسیدن به آزادی کشتن اما و اگرها و ترس ها و ایمان به لایق بودن برای رهایی است و ائلچی بی با نبوغ بینظیرش این را دریافته بود و در راه این باور با تمام قدرتش مبارزه میکرد. بی آنکه از فداکردن چیزی از خود ابایی داشته باشد و مهمتر از همه چیز بی هیچ منتی. این حقیقتی انکارناپذیر است که هیچ ملتی بدون شکست ترس هایش قادر به حاکمیت بر سرنوشت خویش نبوده است و ائلچی بی به جنگ با همین ترس ها رفت و سربلند و پیروز جنگید. وی در عین حال رهبری مردمی و معتقد به حق آزادی شهروندان است همانطور که خود میگوید "آذربایجان آزاد و دمکرات " ایده آل اوست.

دفاع وی از حق آزادی آذربایجان جنوبی و تاکیدش بر این حقیقت که آذربایجان فقط عبارت از آذربایجان شمالی نیست موجب شده است نام وراه وی بانام آذربایجان جنوبی عجین شود. وی با این گفتمان موجب شکست سانسور و بایکوت حقیقت استعمار آذربایجان جنوبی و وجود حکومت شوونیسم فارس هم در جهان ترک و هم در کل جهان شد، و در جواب تمام کسانی که وی را به صرفنظر کردن از بیان وضعیت آذربایجان جنوبی در بالاترین مقام رسمی دعوت میکردند پاسخی قاطعانه داشت ،"امیدوارم روزی برسد که در تبریز محاکمه ام کنند" او رهبر راهی بود که "حتی اگر نرسیم هم راه ماست"و بی هیچ شک وشبهه ای تاریخ و نسلهای آزاد آذربایجان جنوبی از فداکاریهای وی برای آزادی آذربایجان جنوبی کتابها خواهد نوشت و اغراق نخواهد بود اگر بگوییم او به خاطردفاع از همین حق با کودتا و ساقط شدن از قدرت سیاسی و تبعید مجازات شد اما راهش تا لحظه مرگ تغییر نکرد و بعد از مرگش نیزخورشید راه صدها مبارز این راه شد .

جای او تا ابد در زیباترین جای حافظه تاریخیمان و قلبهایمانخواهد بود. در سالگرد تولدش یادش را عزیز میداریم و با سخنانی که از خودش آموختیم با ایشان تجدید پیمان میکنیم که :

تبریزده محاکمه اولوروق

ساوالان دا گؤروشه جه ییک بؤیوک به ییمیز

ائلچی به ییمیز

و اوردا بیر یول وار اوزاقدا

او یول بیزیم یولوموزدور

دؤنمه سک ده

وارماساقدا

او یول

بیزیم یولوموزدور