ملت تورک آزربایجان
۳۱ فروردین ۱۳۵۸ برگی از تاریخ ملت تورک آزربایجان و حلقه ای از سلسله حوادثی می باشد که از دویست سال گذشته تا به امروز تمامیت ارضی آزربایجان را هدف قرار داده است. چنانکه در حوادث تاریخی اشغال باکو، قارص، ارضروم، اورمیه و سلماس توسط شائومیان، مارشیمون و اسماعیل سیمکو ( ۱۹۰۰-۱۹۱۸ میلادی) جان بسیاری از زنان و کودکان بی دفاع قربانی زیاده خواهی تروریسم شد در ۳۱ فرودرین ۱۳۵۸ نیز شهر سولدوز و روستاهای اطراف آن با عقبه فکری و تخیلات مالیاخولیایی قربانی تروریسم گردید.
با اینکه پروژه اشغال شهر سولدوز توسط گروههای تروریستی دارای تمایلات ناسیونالیستی کردی با مقاومت ملی فرزندان آزربایجان و با تکیه بر تئوری فدا شدن در راه وطن در ششم اردیبهشت ۱۳۵۸ با تلفات سنگین انسانی خنثی و تروریسم فعال در منطقه برای چندمین بار پاسخ خود را از ملت تورک آزربایجان گرفت، ولی به هیچ وجه نمی توان حوادث اشغال شهر سولدوز در سال ۱۳۵۸ و کشتار انسان های بی گناه در سولدوز، جلدیان و قارنا را جدا از اندیشه دویست سال گذشته اشغال اراضی تاریخی آزربایجان ارزیابی کرد، که متاسفانه این اندیشه علیرغم شکست های خونین با اشکال و اسامی مختلف همچنان در غرب آزربایجان فعال و در حال بستر سازی تکرار تاریخ می باشد.
البته که مسئله تجاوز به اراضی تاریخی آزربایجان و تلاش برای اشغال شهر سولدوز و کشتار زنان و کودکان بی گناه در سولدوز و مناطق اطراف با یک اندیشه ناسیونالیستی افراطی اجین بوده ولی با کمال تاسف مدیریت کنندگان این فاجعه انسانی در سال ۱۳۵۸ همواره در پشت شعارهای رنگ و لعاب دار ایدئولوژیک و خلقی و مبارزه با رژیم دیکتاتور جمهوری اسلامی پنهان گشته و با هیاهوی رسانه ای مانع آشکار شدن “واقعیت های دردناک کشتار زنان و کودکان در سولدوز” شده اند. اما پرونده جنایات ۳۱ فروردین ۱۳۵۸ شهر سولدوز در اذهان ملت تورک آزربایجان باز و برخی از مسببین و مدیریت کنندگان این کشتارها در قید حیات بوده و همچنان بر طبل خشونت، تروریسم و زیاده خواهی ارضی در غرب آزربایجان می کوبند.
اگر امروز جامعه جهانی و فعالین حقوق بشر خواهان پاسخ گویی مقامات نظام جمهوری اسلامی ایران به کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ و ده ها جنایت این رژیم هستند، نمی توان نقش راهبردی و مدیریتی بعضی از افراد و گروها را در کشتار انسان های بی گناه در سولدوز در فروردین ۱۳۵۸ را نادیده گرفت و لاپوشانی کرد. با اینکه ۴۱ سال از آن روزهای خونین و دردناک می گذرد، ولی مسببین و مدیریت کنندگان این حوادث از جمله رهبران “حزب دمکرات کردستان” و “کومله” می بایست در خصوص خشونت توام با تروریسم خود در مقابل جامعه جهانی و مجامع حقوق بشر پاسخگو باشند.
ما بارها و تاکیدا گفته ایم که ملت تورک آزربایجان در مبارزات ملی برای حق تعیین سرنوشت خود، همزیستی، دیالوگ و اتحاد ملل تحت ستم ملی در ایران را عنصر اصلی پیروزی بر استعمار و شکست فاشیسم در ایران و رسیدن همه ملل تحت ستم به حق تعیین سرنوشت خود می داند و حقوق همه اقلیت های ائتنیکی، دینی و مذهبی در برپایه اصول و استاندارهای دمکراتیک در فردای ازربایجان آزاد محترم شمرده خواهد شد.
متاسفانه بعد از دویست سال تجربه خونین و ۴۱ سال بعد از کشتار زنان و کودکان در شهر سولدوز، جلدیان و قارنا و علیرغم تاکید جریان های سیاسی آزربایجان بر رعایت اصول همزیستی جریان های زیاده خواه دارای تمایلات ناسیونالیستی کردی همچنان بر خشونت و تروریسم و ادعاهای ارضی در غرب آزربایجان مصر بوده و به مانند ۴۱ سال قبل با شعار ها و مظلوم نمایی های دیپلماتیک و به بهانه مبارزه با نظام فاسد جمهوری اسلامی مشغول بحران سازی در مناطق غربی آزربایجان می باشند.
ما بعنوان پلتفرم همکاری سازمان های سیاسی آزربایجان همان گونه که حق تعیین سرنوشت ملی در سرلوحه مبارزات ملی مان قرار دارد، تمامیت سرزمینی آزربایجان را نیز از اصول و خطوط قرمز جنبش رهایبخش آزربایجان می دانیم، لذا در ۴۱مین سالگرد فاجعه کشتار زنان و کودکان شهر سولدوز و مناطق اطراف با احترام و گرامی داشت یاد شهدا و قربانیان این فاجعه، بحران سازی در غرب آزربایجان و سواحل دریای خزر را مسئله “حیات و بقا ملی” آزربایجان جنوبی ارزیابی و با تاکید بر حسن همجواری و همزیستی مسالمت آمیز با همه همسایگان و اعتقاد به بحث اتحاد بین همه ملل تحت ستم برای در هم شکستن استعمار و فاشیسم در ایران، دفاع از تمامیت ارضی و منافع ملی آزربایجان را حق مشروع ملت تورک آزربایجان می دانیم.
حق دفاع مشروع از “حیات و بقا ملی” از اصول اولیه و مورد قبول جامعه جهانی بوده و هر ملت با توجه به شرایط خاصه و با ابزار لازمه حق دفاع از تمامیت ارضی و ملی خود را دارا می باشد و یقینا ملت تورک آزربایجان نیز از این امر مستثنا نمی باشد.
پلتفرم همکاری سازمان های سیاسی آزربایجان (آذوح – دیرنیش – گآدپ)
تاریخ ۳۱ فرودین ۱۳۹۸
Əziz Azərbaycan Türk Milləti
20 Aprel 1979 tarixi Azərbaycan Türk Milləti tarixində önəmli bir səhifədir çünki son iki yüz ildə Azərbaycanın tarixi torpaqlarını hədəfləyən bir olaylar serisinin birisi bu tarixdə baş vermişdir. 1900 -1918 illəri arasında Şaumyan, Marşimon və İsmail Simko kimi terrorçuların baçlılığındaki çətələr Bakı, Qars, Ərzurum, Urmiyə və Salmas şəhirlərini işgal ətməyə çalışaraq günahsız sivil xalqımızın əleyhinə böyük ciyanətlər törədiblər. Nə yazıq ki o illərdə gerçəkləşən acı olayların eynisi yaxın kəçmişimizdə Günəy Azərbaycanın Sulduz şəhri və çəvrə kəndlərində yaşandı və çox sayda sivil vətəndaşımız artıq tamah və xəyalpərəst terror dəstələrinin cinayətlərinə qurban getdilər.
Aprel 1979da Güney Azərbaycanın Sulduz şəhrini Kürt milliyətçisi terrorist gruplar və onlara dəstək verən bir sıra sol qruplar işqal edib xalqımızı soy qırım etməyə çalışsalar da xalqımızın dirənişi ilə hədəflərinə çata bilmədilər. O zamanki sözdə "Kürdistan Demokrat Partisi"nin şəhəri işqal etmək niyyətindən xəbər alan Sulduz əhalisi öncədən lazım olan hazırlıqları aparmışdılar və dolayısı ilə hücüm günü terroistlər ciddi bir müqavimət ilə qarşılaşmışdılar. Sulduz müqavimət əfsanəsində özəlliklə Sulduzlu könüllü vətən müdafiəçilərinə başçılıq edən "Hacı Əzim Məbudi"nin adı dillərə dəstandır və əsla unudulmaz. Sulduz əhalisinin üç gün qəhrəmanca dirənişindən sonra Urmudan könüllü Azərbaycan Türkləri Sulduzun yardımına getmiş və beləcə terroristlər şəhərdən geri çəkilməyə məcbur qalmışlar. Sonrasında Sulduzun ətraf kəndləri o cümlədən Cəldiyan və Qarnada terror dəstələrinin səbəb olduğu acı olaylar yaşanmıştır. Sulduz olaylarında terrorçular işqal hədəflərinə çata bilməsələr də çox sayda vətəndaşımız canını itirmişdir.
Sulduz faciəsinin sorumlusu olan terror dəstələri başda Kürdistan Demokrat Partisi olaraq 1979'dan günümüzə dək elə propaqanda aparırlar ki sankı onlar İran İslam Cümhuriyyəti rəjiminə qarşı mübarizə etmək üçün Sulduza hücüm ediblər halbuki Sulduzda canını itirən də şəhəri müdafiə edən də civil Azərbaycan Türkləri olublar və İran dövləti ancaq bəyanat yaymaqla qalıb.
Bu gün beynəlxalq ictimayyat və insan haqları quruluşları, İran İslam Cümhuriyyəti rəsmilərini 1988də siyasi məhkumların öldürülməsinə və rəjimin başqa bir çox cinayətinə cəvab vərməyə çağırırsa, Aprel 1979da Sulduzda məsum insanların öldürülməsində rol alan gruplar da hesab verməyə çağırılmalıdır. O qanlı və acı günlərdən 41 yıl keçməsinə rağmən, Kürdistan Dəmokrat Partisi və Komala lidərləri də daxil olmaq üzərə, bu olayların failləri və yönəticiləri, beynəlxalq ictimayyat və insan haqları quruluşları qarşısında hesab verməmişdir.
Günəy Azərbaycanlı siyasi quruluşlar millətimizin öz müqəddəratına hakim olmaq mübarizəsini qabağa apararkən faşizm və sömürgəçiliyə qarşı İrandaki digər millətlərlə birgə mübarizə etmənin və diyaloqun önəm və həssasiyyətini hər zaman vurqulamışlar. Yalnız nə yazıq ki Sulduzun qanlı olaylarından 41 il sonra və son iki yüz ilin acı təcrübələrinə rəğmən Kürt milliyətçi qruplar hələ də terrorizm və torpaq iddialarına davam ətməktə və 41 il öncə olduğu kimi İran İslam Cümhuriyyəti diktatör rəjimi ilə mücadələ bahanəsi ilə Azərbaycanın batı bölgələrində terror əsdirməyə davam edirlər.
Biz, "Azərbaycan Siyasi Quruluşların Əməkdaşlıq Platforması" olaraq Azərbaycanın tarihi torpaqlarının qorunmasını Güney Azərbaycanın qurtuluş hərəkətinin vaz keçilməz ilkələrindən və qırmızı cizgilərindən biri olduğunu vurğulayırıq. Bu nədənlə, Sulduz faciəsinin 41ci il dönümündə bu faciənin şəhitlərini saygı və rəhmətlə anıb, Günəy Azərbaycanın batısında və Xəzər Dənizi sahillərində verdiyimiz mücadilənin Günəy Azərbaycan üçün bir "bəqa" məsələsi olduğunun bir daha xatırladırıq.
Biz bütün qonşularımızla yaxşı qonşuluq və bir arada barşçıl şəkildə yaşamağın tərəfdarı olduğumuzu, İran'daki əzilən millətlərlə sömürgəçiliyi və faşizmə qarşı birgə mücadilə verməyə hazır olduğumuzu bir daha ifadə edirik. Yalnız eyni zamanda Azərbaycanın tarixi torpaqlarını müdafiə etməyin Azərbaycan Türk Millətinin məşru haqqı olduğuna da qətiyən inanırıq və bundan əsla vaz keçməyəcəyimizi də bildiririk.
Hər millətin öz bəqasını qoruması, məşru müdafiə haqqı olaraq beynəlxalq ictimaiyyatda qabul ədilən ilkələrindən biridir və hər millət, topraklarını və milli bütünlüğünü savunmaq haqqına sahibdir. Şübhəsiz Azərbaycan Türk Milləti də bundan müstəsna deyildir.
(Güney) Azərbaycan Siyasi Quruluşların Əməkdaşlıq Platforması
(AZOH - Drəniş – GADP)
19/04/2020
