اول ماه مهر با باز گشایی مدارس سراسر ایران ملیون ها دانش آموز راهی مدارس میشوند ،خانواده ها با هزاران امید بچه هایشان را روانه تحصیل میکنند جدا از خاطرات خوب دوران مدرسه که نوستالوژی همه ماست ،خانواده ها در این شرایط بد اقتصادی با زحمت بچه هایشان را راهی مدرسه کرد ولی آن نکته کهنه آزار دهنده که هنوز لاینحل باقی مانده تحصیل و آموزش به زبان مادری است که از نظر علم روانشناسی و علوم تربیتی همه دانشمندان این عرصه کرامت آن به اثبات رسیده و خلاصه نظرشان را به این صورت بیان کرده اند که زبان مادری وسیله بیان احساسات است و در نبود آن یادگیری دچار اختلال میشود.

از نظر قانون اساسی جمهوری اسلامی طبق اصل پانزدهم که پس از بحث فراوان به تصویب مجلس رسیده به صراحت به تحصیل و آموزش به زبان مادری در کنار زبان فارسی رای داده شده و بعد از چهل سال پس از تصویب آن بنابر سلایق شخصی مقامات جمهوری اسلامی اجرا نمیشود و این یعنی قانون شکنی توسط مقامات جمهوری اسلامی ایران میباشد. در تمامی انتخابات مجلس شورای اسلامی و ریاست جمهوری تمام کاندیدها وعده تحصیل به زبان مادری را داده اند ولی بعد از احراز پست بنابر ملاحضات سیاسی وعده هایشان را به فراموشی سپرده اند. آقای حسن روحانی رییس جمهور فعلی نه تنها به وعده خود عمل نکرد بلکه به خاطر وجهه بین المللی خود به عنوان یک حقوقدان نیز به این اصل پایبند نبوده چرا که میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی ماده ۲۷ مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۹۶مجمع عمومی سازمان ملل متحد مقرر می دارد: در کشورهائی که اقلیت های نژادی، مذهبی و یا زبانی وجود دارد، افرادی که متعلق به این اقلیتها هستند را نباید از حق تشکیل اجتماعات با اعضای گروه خود و (نیز) بهره مندی از فرهنگ و اظهار و انجام فرایض مذهبی و یا کاربرد زبان خودشان، محروم نمود.

کنوانسیون حقوق کودک مواد مختلف از جمله ماده ٣۰ کنوانسیون حقوق کودک مصوب ۲۰نوامبر ۱۹٨۹ مجمع عمومی سازمان ملل متحد در این خصوص بیان می دارد : در کشورهایی که اقلیت‌های بومی، مذهبی یا زبانی یا افرادی با منشاء بومی وجود دارند، کودک متعلق به این گونه اقلیت‌ها یا کودکی که بومی است نباید از حق برخورداری از فرهنگ خود، برخورداری از مذهب خود و اعمال آن یا استفاده از زبان خود به همراه سایر اعضای گروهش محروم شود.

اعلامیه حقوق افراد متعلق به اقلیتهای قومی ملی مذهبی و زبانی مواد مختلف از جمله بندهای ٣ و ۴ ماده ۴ این اعلامیه مصوب ۱٨ دسامبر ۱۹۹۲ مجمع عمومی سازمان ملل متحد مقرر می دارند: ملل متبوع در صورت امکان بایداقدامات لازم را در اینکه افراد متعلق به اقلیتها فرصتهای مناسبی برای یادگیری زبان مادری ویا دریافت قوانین و مقررات به زبان مادری خود داشته باشند ایجاد نماید. ملل متبوع در صورت امکان تمهیدات لازم را در زمینه تحصیل به زبان مادری و تشویق در کسب معلومات تاریخی سنتها زبان و فرهنگی که در درون مرزهای آن اقلیتها وجود دارد اعمال خواهند نمود.

اعلامیه جهانی حقوق زبانی اعلامیه جهانی حقوق زبانی مصوب سال ۱۹۹۶ در ۵۲ ماده مبسوط تهیه و تدوین شده است که در آن تمامی جزئیات مربوط به حمایت از زبان اقلیتها و تکالیف دولتها در این خصوص قید گردیده است.

منشور زبان مادری نیز توسط سازمان یونسکو تهیه و تصویب شده است. مطابق بندهای سه گانه این منشور: "همهء شاگردان مدارس باید تحصیلات رسمی خود را به زبان مادری خود آغاز کنند".

"همهء دولتها موظف هستند که برای تقویت و آموزش زبان مادری کلیهء منابع، مواد و وسایل لازم را تولید و توزیع نمایند". "برای تدریس زبان مادری باید معلم به اندازهء کافی تربیت و آماده شود ... زیرا تدریس به زبان مادری وسیله ای برای برابری اجتماعی شمرده می شود".

بر اساس آمار قریب به واقعیت نیمی از مردم ایران به زبانی غیر از زبان مادری صحبت میکنند که شامل همه مناطق غیرفارس زبان میشود بنا بر این شایسته است که مسؤلین علی الخصوص رهبر جمهوری اسلامی آقای خامنه ای به قانون اساسی بر گردد و با تغییر سیستم آموزشی و اجرای قانون اساسی به نسل کشی فرهنگی خاتمه دهند.