به سبب جاری شدن سیل در بیشتر مناطق ایران هم‌ زمان با روزهای تعطیل عید نوروز در ایران و آسیب‌های فلاکت ‌بار حاصل از سیل، بیشتر مردان استکبار ستیز حکومتی ایران در دیار کفر برای ادای فرایض تشریف داشتند که بعد از 10 روز از سیل تورکمن‌ صحرا مسئولین ذیربط حاضر نشدند از مسافرت‌های فرنگ برگشته و دستور امداد رسانی نمایند.

مردم تورک آزربایجان سال‌هاست که از حکومت مرکزی و حکومتی‌ها بریده‌اند؛ بنابراین فعالین حرکت ملی آزربایجان خود کمر همت بستند و شروع به جمع ‌آوری وسایل مورد نیاز سیل ‌زدگان تورکمن ‌صحرا را به عهده گرفتند.

ناکارآمدی مسئولین ذیربط و امدادرسان و نیز عدم اعتماد مردم به نهادهای دولتی همچون کمیته امداد و هلال‌احمر، کار را به‌جایی رساند که هلال ‌احمر با پشتیبانی نیروی انتظامی شروع به ضبط اموال و کمک‌های مردمی گردآوری ‌شده توسط فعالین حرکت را کلید زدند.

به گفته شاهدان بیشتر اموال ضبط شده توسط حکومت ایران به دست سیل ‌زدگان نرسیده است. به روایتی دیگر حکومت ایران کمک‌های مردمی را از دست فعالین حرکت ملی آزربایجان گرفته و در انبارهای دولتی برای منافع حکومتی و شیعه‌ گری اسلامی در کشورهایی چون سوریه و لبنان بکار خواهد گرفت.

به دنبال کمک‌های بشردوستانه فعالین حرکت و ملت تورک آزربایجان و اتحاد و همدلی بین تورکان آزربایجان جنوبی و تورکمن‌ها حکومت را چنان برآشفت که حکومت در اقدامی عجولانه شماره ‌حساب بانکی خیرین را نیز مسدود نمود.

به دنبال مقاومت مردمی برای ارسال کالاهای مورد نیاز سیل‌ زدگان و عدم اعتماد مردم به حکومت و نسپردن کمک‌ها به دست عوامل دولتی، موجب شد عوامل حکومتی و سربازان گمنام امام زمان و آپارتاید فعال در فضای مجازی، شروع به شانتاژ فعالین کمک‌ رسان کنند.

این سربازان گمنام و مواجب ‌بگیر حکومت، فعالین حرکت ملی را متهم به نژاد پرستی نمودند. به گفته و فهم این عوامل مزدور حکومتی شرط کمک فعالین به سیل‌زدگان فقط به تورک بودن تورکمن‌هالاصه می‌شود و به دنبال فراگیر شدن سیل در شیراز و لرستان و اهواز و کمک‌های مردمی آزربایجان به دیگر مناطق و ائتنیکهای ساکن و سیل ‌زده، تیر اتهامشان به سنگ خورد.

اگر مزدوران فضای مجازی حکومت ایران، بجای تهدید و شانتاژ فعالین حرکت ملی آزربایجان، به سیل‌ زدگان کمک می ‌کردند، خسارت‌های سیل خیلی کمتر می‌ شد.

بعد از خوش ‌گذرانی‌های ایام تعطیل مسئولین فریبکار حکومتی و شروع فیگورهای مسئولانه در کنار خرابی‌های سیل آغاز شد. در ویدئویی که در بیشتر کانال‌های فضای مجازی دست به دست می‌شد، مسئولین حکومت ایران در حال سینه ‌زنی و کوری خوانی برای سیل هستند. "ما خانه‌ به ‌دوشان غم سیلاب نداریم".

مورد ناشایست دیگری که حکومت ایران در ایام سیل بدان دست زد و نباید از آن گذشت، کارشکنی و عدم دریافت کمک‌های انسان دوستانه دیگر کشورها همچون تورکیه بود که بعد از چندین روز پا فشاری نویسندگان و فعالین حرکت، حکومت مجبور به صادر کردن مجوز ورود گردید.

به زبانی ساده، حکومت ایران و عوامل آن به ‌جای کمک به سیل ‌زدگان که وظیفه اصلی مسئولین نالایق حکومت است، بیشتر در مداخله و سنگ ‌اندازی کمک‌های مردمی نقش ایفا کردند. مرهم زخم شدگان نبودند که هیچ، نمک بر زخم شدگان نیز نهادند.

سخن آخر اینکه: فلاکت عوامل حکومت نالایق و فاشیست بر زندگی مردم ایران و بخصوص ائتنیکهای غیر فارس ( تورکهای آزربایجان ، تورکمن صحرا، لرها و عربها و ... ) هزارن بار بیشتر از سیل بود و هست.