تاریخ، زبان، آداب و رسوم، هنجارها و … فرهنگ یک جامعه را تشکیل می‌دهد. فرهنگ، مهم‌ترین دارایی یک ملت می‌باشد و از این رو حراست و پویا نگه داشتن آن از وظایف میراث داران فرهنگی به حساب می‌آید.
شاید اصلی‌ترین دلیل درجا زدن‌ها و هرج و مرج در عرصه‌های متنوع اجتماعی، سیاسی، علمی، ورزشی و … از وضعیت نابسامان فرهنگی جامعه نشات می‌گیرد که به موجب آن در هنگام مواجهه با پدیده‌ها به جای ریشه یابی و حل مسئله، بیشتر با لاپوشانی و حذف صورت مسئله برخورد کرده‌ایم.
به همین دلیل تمام ارگانها و سازمان‌ها با در نظر گرفتن اهمیت مسئله فرهنگ، بخشی از فعالیت‌های خود را معطوف به این مهم کرده و بودجه‌ای نیز بابت این امر دریافت می‌کنند. البته چیزی که در واقعیت بیشتر دیده می‌شود همین مسئله بودجه فرهنگی است!
دانشگاه تبریز نیز همانند سایر ارگانها و دانشگاه‌های دیگر زیر نظر شورای فرهنگی و معاونت فرهنگی خود فعالیت‌های مختلفی در چارچوب مسائل فرهنگی انجام می‌دهد. به همین منظور نزدیک ۱۴ کانون با اندیشه‌های گوناگون در زمینه های فرهنگی فعالیت می‌کنند و آنهایی که با روال اداری دانشگاه آشنا هستند، از پاس کاری‌های مسئولان و زمان بر بودن روال اداری تجربه شایانی دارند. با ذکر این نکته که حرکت‌ها و فعالیت‌های جامعه و دانشگاه‌ها جدا از هم نیستند و بر یکدیگر تاثیر دارند، کانون آذربایجان‌شناسی دانشگاه تبریز در شرایطی از سال ۱۳۸۴ در راستای حفظ و گسترش فرهنگ تورکی آذربایجان در دانشگاه فعالیت می‌کند که شاید شاهکار فعالیت فرهنگی مسئولان استانی مرتبط با آذربایجان پخش برنامه “کندیمیز” از صدا و سیمای استان باشد، آنهم به صورتیکه در گفتن و نوشتن صحیح زبان تورکی عاجز بوده و حتی از نشان دادن آلات موسیقی آذربایجانی هراس دارند.
مسئولان فرهنگی دانشگاه تبریز با تاثیر گرفتن از این شرایط سعی در محدود و سرگرم کردن کانون به خرده فعالیت‌ها و درجا زدن‌ها داشته است. رد شدن چندین باره برنامه‌های کانون همچون بزرگداشت روز جهانی زبان‌مادری، همایش بررسی شعر و ادبیات تورکی آذربایجان، اجرای تئاتر تکم‌چی و … از سوی شورای فرهنگی، سنگ‌اندازی و فوت وقت در مورد نشریه دانشجویی تانیش، عدم پاسخگویی صریح و به موقع از سوی دانشگاه، تایید نکردن مهمانان درخواستی کانون و … گواه نگاه و برخورد سرد مسئولان فرهنگی دانشگاه با کانون دارد.
حتی این مسئله در برنامه‌های تایید شده کانون نیز به چشم می‌خورد، با وجود اینکه از تایید برنامه همایش بررسی شعر و ادبیات تورکی آذربایجان و ارائه اسامی سخنرانان برنامه ( آقای دکتر بهروز بابایی، آقای دکتر موسی رحیمی، آقای دکتر اسماعیل مددی و آقای محمد رحمانی فر) بیش از یک ماه می‌گذرد هنوز دانشگاه جوابی مبنی بر تایید یا عدم تایید سخنرانان کانون نداده است که شاید مثل روال قبل کانون بایستی تا دقیقه ۹۰ منتظر جواب بماند. یکی دیگر از کم لطفی‌های دانشگاه با کانون در جشنواره رویش صورت گرفت.
جشنواره رویشی که علیرغم اجرای آن در ۲۴ الی ۲۸ آذر ماه هنوز با عدم برگزاری اختتامیه و انتخاب کانون‌های برگزیده در بلاتکلیفی به سرمی‌برد. از آنجایی که غرفه آذربایجان‌شناسی با اجرای طرح و برنامه‌های متنوع عملکرد موفقی داشته و از نگاه کانون‌ها و دانشجویان استقبال کننده به عنوان پربازدیدترین کانون شناخته شده است، با وجود این شرایط و دیرکرد اختتامیه شاید انتظار برگزیده شدن شبیه مثل تورکی ” اؤلمه ائششگیم یونجا بیته‌جک‌دیر” باشد!
سخن آخر اینکه طبق حقوق دانشجویی و آیین نامه کانون‌ها، ایجاد تشکل و کانون و برگزاری برنامه‌های متناسب با افکار و اندیشه دانشجویان از حقوق دانشجو به حساب می‌آید و از آنجایی که یکی از شروط پویایی و پیشرفت یک جامعه مشارکت و فعالیت دانشجویان به عنوان قشر فعال و تحصیلکرده جامعه در زمینه‌های فرهنگی، سیاسی، علمی و … است، لذا از مسئولان دانشگاه تبریز انتظار برخوردهای مناسب و در شأن دانشجو داریم، در غیر این صورت و با بستن فضای موجود سبب ایجاد شکاف میان دانشجویان و مسئولان خواهد شد.
کانون آذربایجان‌شناسی دانشگاه تبریز
